TERAPIA TAKTYLNA i INTEGRACJA ODRUCHÓW dr S. Masgutowej

Metoda neurokinezjologicznej terapii taktylnej dr Swietłany Masgutowej pełni istotną rolę w stymulacji i rozwoju naturalnych mechanizmów wspierających funkcjonowanie systemu ciało-mózg i jest wykorzystywana w pracy zarówno z dziećmi jak i dorosłymi. Proponuje techniki masażu i stymulacji skóry, które wpływają na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu. Techniki te wykorzystują dotyk, który reguluje: integrację odruchów, zakres napięcia mięśniowego, integrację sensomotoryczną, świadomość kinestetyczną. Założeniem metody jest uruchomienie naturalnych mechanizmów rozwoju i samoregulacji organizmu.

Prawidłowo działający zmysł dotyku jest podstawowym warunkiem dla rozwoju i funkcjonowania mózgu i układu nerwowego, aktywności ruchowej, rozwoju sfery emocjonalnej oraz kształtowania się osobowości.

Program neurosensomotorycznej integracji odruchów dr Swietłany Masgutowej – MNRI (Masgutova Neurosensorimotor Reflex Integration) skierowany jest do osób z zaburzeniami w rozwoju psychoruchowym. Celem programu jest pomoc w usprawnieniu fizycznego funkcjonowania oraz rozwoju poznawczego pacjenta.
Zadaniem programu jest wspieranie procesu integracji odruchów w ramach funkcjonowania układu neurosensomotorycznego.
Program dr Masgutowej składa się z dwóch głównych składowych:

  • diagnozy schematów pierwotnych ruchów i odruchów,
  • usprawnienia i integracji układu ruchu pierwotnego i schematów odruchów.

Program realizuje koncepcję usprawnienia zaburzonych schematów odruchów przeszkadzających rozwojowi motoryki i jest zorientowany na wyjaśnienie stanu funkcjonowania trzech komponentów koła odruchowego: narządu sensorycznego, przetwarzania bodźca sensoryczno-proprioceptywnego oraz narządu motorycznego.
Terapia wg programu dr S. Masgutowej polega na organizowaniu neurosensomotorycznych warunków dla prawidłowego funkcjonowania schematów odruchów.
Wykonanie technik dostosowane jest do ogólnego funkcjonowania odruchu, wieku oraz poziomu dysfunkcji/patologii u pacjenta. Terapia ta różni się od tradycyjnej koncepcji wygaszania i hamowania przetrwałego lub nieprawidłowo funkcjonującego odruchu tym, że bierze się pod uwagę ważność mechanizmów obronnych mózgu, dodatkowo wprowadzając koncepcję integracji.
Dodatkowo integracja odruchów pośrednio wpływa na stabilność emocjonalną i aktywność oraz wewnętrzną kontrolę.
Dzięki stosowaniu ćwiczeń według tej metody terapeutycznej, znacznie poprawiają się zdolności motoryczne, umiejętności komunikacji, organizacji i koncentracji. Dzieci są pewniejsze siebie, łatwiej wyrażają potrzeby, są otwarte na zmiany, w efekcie możliwa jest szybsza i skuteczniejsza nauka.

Metoda jest zalecana dla osób z:

  • porażeniem mózgowym,
  • chorych na epilepsję,
  • opóźnionym rozwojem psychomotorycznymi umysłowym,
  • zespołem nadpobudliwości psychoruchowej (ADD, ADHD),
  • autyzmem, ze spektrum autyzmu lub Aspergera,
  • trudnościami w nauce, głęboką dysleksję i dysgrafię, brakiem koncentracji,
  • z zaburzeniami mowy.